vrijdag 14 november 2014

Konijn met chorizo en paprika en gesmoorde groene kool met appel

Voor een receptenwedstrijd met wildrecepten maakte ik dit konijn. 't Was lang geleden dat ik konijn heb gegeten en ik vond het erg lekker om dat weer een keer te doen. Mannetje Q vond het ook lekker; de groene kool vond hij niets.
Dit konijntje stond op de verpakking van het konijn. Ik vind het een vreemd plaatje om konijnenvlees aan te prijzen. Het is te lief. Ik heb er geen problemen mee om konijn te eten, maar dit plaatje helpt het "o, wat zielig-kamp" niet over de streep, maar sterkt hen eerder in hun gevoel.




Konijn met chorizo en paprika en gesmoorde groene kool met appel

(2 personen)
  • 2 konijnenbouten
  • peper, zout
  • 75 gram chorizo (droge worst), in hele kleine blokjes
  • 1 kleine ui, gesnipperd
  • 1 rode paprika, in repen van 1 cm breed
  • 1 eetlepel sherryazijn
  • 1 + 1 eetlepel olijfolie
  • 1 teentje knoflook, in dunne plakjes
  • 300 gram groene kool, in reepjes
  • 1 appel, in schijfjes
Laat het konijn op kamertemperatuur komen en bestrooi met peper en zout.
Verhit een pan met deksel (die ook in de oven kan) en bak de chorizo in eigen vet een paar minuten. Voeg de ui toe en bak even mee. Zet het vuur hoog en bak de paprika 1 minuut mee. Blus af met de sherryazijn. Schep over op een bord. 
Verwarm de oven voor op 130C.
Doe een lepel olie in de pan. Braad het konijn aan beide kanten aan op middelhoog vuur tot het lichtbruin is. Schep het chorizopaprikamengsel erbij en doe de deksel op de pan. Zet de pan ± 1 uur in de oven tot het konijn gaar is. 
Zet ± 15 minuten voor het konijn klaar is een wok op het vuur. Verhit hierin wat olie en bak de knoflook heel even. Voeg de kool toe en bak op hoog vuur een paar minuten. Voeg een scheut water toe, breng op smaak met peper en zout, doe een deksel op de pan en laat de kool ± 10 minuten smoren. 
Verhit in een koekenpan wat olie en bak de schijfjes appel aan elke kant 1 minuut.
Schep wat kool op een bord. Leg hierop het konijn. Schep de appelschijfjes ernaast. 

2 opmerkingen: