Een wild varkentje en sangria van rosé

Ik kreeg een hele leuke uitnodiging in mijn mailbox om te gaan wildplukken en worst maken en dat ook nog in Arnhem. Daar kon ik eigenlijk geen nee op zeggen. Toch twijfelde ik nog heel even. De uitnodiging kwam namelijk namens Wild Pig-wijnen. Wie mij kent, weet dat ik eigenlijk geen wijn drink, alleen heel soms dessertwijn.

Goed. Wijn dus. Franse wijn met een varkentje in de naam en op het etiket. Varkens weten namelijk heel goed wat lekker is. Niet alleen dat ze lekkere plantjes en kruiden bij elkaar scharrelen, maar ze pikken ook de beste druiven uit als ze de kans krijgen. De wijnmaakster elle-même, Véronique Torcolacci, vertelde het verhaal over één van deze wilde varkens, dat later de naam Greta kreeg. Wijngaarden hebben last van wilde zwijnen die tijdens de oogst op zoek gaan naar de lekkerste druiven. Eén van die wilde zwijnen viel op omdat ze echt terug bleef komen, ondanks dat ze telkens weggejaagd werd. Op een dag vond Véronique deze zeug gewond in de wijngaard. Ook al is het een soort "vijand", toch zorgde Veronique voor haar. De dag dat de zeug genezen was en weer weg kon, was de naamdag van de heilige Margaretha van Schotland. De zeug kreeg de naam Greta. Greta werd de mascotte van de Wild Pig wijnen. 

Ongeveer 40 wijnboeren, voornamelijk uit de Languedoc, leveren de druiven voor de wijnen van Wild Pig: 4 rode wijnen, 3 witte wijnen en 1 rosé. Het zijn zogenaamde cepagewijnen. Dat betekent dat er 1 druivensoort is gebruikt. Daarmee is bijvoorbeeld de syrah een goede wijn om te proeven en te oordelen of je syrahwijnen in het algemeen lekker vindt. In de Wild Pigwijnen wordt een constante smaak nagestreefd. Voor een Franse wijn is dat best uniek en nog een klein beetje taboe. Blijkbaar zijn ze daar goed in. Ik had namelijk met de Grote Hamersma 2015* al even voorstudie gemaakt. Over de merlot zegt hij:"... Ook dit jaar weer rond, pruimig, wat laurier, en zonnig genoeg. Net zoals vorig jaar, en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor, schreef ik het jaar hiervoor."

Ja, ik heb zelfs geproefd. Alleen de rosé, dat dan weer wel. En weet je? Meestal vind ik wijn iets zuurs hebben, en dat had deze rosé niet echt. Dus eigenlijk was ie best lekker. 

* die wijnalmanak had ik trouwens gewonnen met dit recept met konijn in het kader van een koken-met-wildwedstrijd.

Sangria van rose met kersen en perzik

• 15 kersen, ontpit en gehalveerd
• 2 perziken, ontveld en in stukjes
• 1 schijf cantaloupemeloen, in blokjes (± 150 gram)
• 1 deciliter cointreau
• 1 fles rosé
• 8 deciliter bronwater met bubbels (koud)

Doe het fruit, de cointreau en de rosé in een mooie karaf en laat koud worden in de koelkast. 

Verdeel de gekoelde rosé met fruit over 8 glazen en vul aan met het bronwater. 

(bron: het idee voor deze sangria met rosé heb ik laatst ergens gelezen, ik dacht in de allerhande, maar ik kan het zo snel niet meer terug vinden.)